„Czasami w życiu spotykasz osobę, którą natychmiast chcesz wziąć za rękę i uciec z nią gdziekolwiek. I nieważne gdzie, byle z nią. Nie ma znaczenia, że nie znacie się zbyt dobrze. Nie musisz nikogo słuchać, stać w miejscu i zastanawiać się, co z tego wyniknie. Musisz tylko wpaść w tę miłość i się zatopić bez reszty”.
Miłość potrafi zaślepić. Druga osoba wydaje się wówczas chodzącym ideałem. Staramy się nie widzieć wad, złego wpływu, braku zaangażowania oraz toksycznych zachowań. Liczy się każda chwila miło spędzona z ukochanym. Intuicja podpowiadająca, że nie jest to dobry wybór jest zagłuszana przez wielkie uczucie. Właśnie w takiej sytuacji jest bohaterka książki Elżbiety Ceglarek „Tylko w Twoim lustrze”.
Do historii Eweliny wchodzimy w wiosenny deszczowy poranek. Spędzona z ukochanym noc powinna ją cieszyć. Jednak młoda kobieta wyczuwa w zachowaniu chłopaka coś nieszczerego, dostrzega jego brak zaangażowania, uświadamia sobie, że jest tą stroną, która zawsze idzie na kompromis, a jej partner ciągle nie jest gotowy na poważniejsze deklaracje i nie wiadomo, czy kiedykolwiek będzie. To uczucie zostaje zepchnięte na dalszy plan i wkraczamy do jej codzienności, w której stara się spełnić marzenia. Droga jest trudna i wymaga zaangażowania w pracę, godzenia jej ze studiami. Wszystko w imię lepszego jutra.
Równolegle śledzimy życie jej ukochanego, Norberta, będącego studentem prawa. Mężczyzna stara się być samodzielny. Wynajem mieszkania, praca, studia dają mu pewnego rodzaju namiastkę samodzielności, pozwalają na uwalnianie się od rodziców. Jednak dążenie do niezależności kręci się wokół spełniania zachcianek, braku odpowiedzialności, bawieniu się cudzymi emocjami i korzystania z okazji. Norbert jest typem don juana, któremu bardzo odpowiada beztroskie życie z przygodnymi partnerkami i brakiem zobowiązań wobec dziewczyny. Z jednej strony potrafi być odpowiedzialnym pracownikiem, a z drugiej jest dużym dzieckiem bawiącym się z związki. Stosunek matki do jego dziewczyny jest mu w pewien sposób na rękę. Dzięki temu nie musi niczego deklarować, może ukrywać się ze związkiem i spotykać z innymi kobietami.
W tle pojawia się też apodyktyczna matka, dobrze usytuowani rodzice. Rodzicielka chce, aby jedynak miał łatwiejszy start. Z tego powodu planuje mu ślub z córką znajomych. Posiadający kancelarię przyszli teściowie będą świetnym wsparciem w karierze. Niechęć Norberta trwa jednak do czasu, kiedy w jego życiu pojawia się niespodzianka: Ewelina jest w ciąży. Mężczyzna postanawia wyprzeć się dziecka i ucieka z kraju, aby związać się z wybraną przez matkę kandydatką.
Ten początek to świetne zarysowanie sytuacji, w jakiej znajduje się przyszła samotna matka. Ewelina musi pogodzić się z rozstaniem, nowym wyzwaniem, poukładać życie na nowo. Z małym dzieckiem, które ma niedługo przyjść na świat zwyczajne czynności mogą ją przerosnąć. Wtedy odkrywa jak niesamowicie ważne jest wsparcie społeczne, zaangażowanie bliskich. Tylko w ten sposób może na nowo poukładać życie.
„Tylko w Twoim lustrze” Elżbiety Ceglarek to opowieść o odpowiedzialności, ale też o relacjach międzyludzkich, życzliwości, otwarciu, pomaganiu. Widzimy tu bohaterkę, która może stawić czoła trudom tylko dzięki osobom z jej otoczenia. Pisarka podsuwa czytelnikom bardzo życiową historię z przewidywalnym scenariuszem: kiedy życie zaczyna się komplikować on ucieka i wyrzeka się dziecka. Jego bliskie otoczenie pomaga mu w tym. Kobieta może liczyć tylko na siebie i swoją rodzinę. Obserwujemy jej załamanie, szarpanie się z wyzwaniami. Do tego zobaczymy, jaki stosunek do wszystkiego ma młody mężczyzna, który ucieczkę przed odpowiedzialnością usprawiedliwia spełnianiem życzeń matki. Co bohaterom przyniesie los? Czy wybieranie łatwiejszej drogi popłaci Norbertowi? Na kogo będzie mogła liczyć Ewelina? Jak ułoży sobie życie?
Elżbieta Ceglarek z jednej strony wykreowała pozornie naiwną i delikatną kobietę. To jednak pozory. Ewelina to bohaterka potrafiąca bezgranicznie kochać i ufać, ale swojego życia nie opiera na ambicjach ukochanego. Potrafi samodzielnie wyznaczać sobie cele i z tego powodu podejmuje się pracy oraz studiuje hotelarstwo. Opowiedziana przez pisarkę historia przypomina nam jak niesamowicie zagmatwane potrafią być ludzkie ścieżki i jak bardzo ważna jest otwartość oraz elastyczność, chęć niesienia innym pomocy, bo nigdy nie wiemy, kiedy my będziemy potrzebowali takie wsparcie. Akcja bazuje tu na zderzeniu przeciwieństw: ona podchodzi do życia bardzo poważnie, a on jest typem człowieka chcącego cieszyć się chwilą, unikać jakiejkolwiek odpowiedzialności. Niby wyprowadził się z rodzinnego domu, ale nadal jest syneczkiem mamusi, nie potrafi odciąć się od jej wpływu i za każdą złą decyzję odpowiedzialność zrzuca na matkę, czyli jeszcze nie potrafi dorosnąć do ponoszenia odpowiedzialności za własne czyny. Dopiero zderzenie się z zachowaniem takim jak jego własne ma szansę zmienić swoje zachowanie. Czy to mu się uda? Czy da się naprawić błędy?
„Tylko w Twoim lustrze” Elżbiety Ceglarek to lekka i bardzo pozytywna oraz motywująca opowieść o relacjach międzyludzkich, dawaniu i otrzymywaniu wsparcia. Autorka pokazuje jak bardzo ważne są relacje społeczne.

„Czasami w życiu spotykasz osobę, którą natychmiast chcesz wziąć za rękę i uciec z nią gdziekolwiek. I nieważne gdzie, byle z nią. Nie ma znaczenia, że nie znacie się zbyt dobrze. Nie musisz nikogo słuchać, stać w miejscu i zastanawiać się, co z tego wyniknie. Musisz tylko wpaść w tę miłość i się zatopić bez reszty”.
Miłość potrafi zaślepić. Druga osoba wydaje się wówczas...

Natalia jest zakochana po uszy w Norbercie, którego kocha całym sercem. On jednak nie docenia jej, bawiąc się nie tylko jej uczuciami, ale także innymi kobietami na boku. Do tego słucha swojej despotycznej matki na każdym kroku. Kiedy dowiaduje się o ciąży Eweliny wypiera się nie tylko jej ale także i własnego dziecka. Na szczęście Ewelina ma wsparcie w rodzinie i przyjaciołach.

„– Czasami w życiu spotykasz osobę, którą natychmiast chcesz wziąć za rękę i uciec z nią gdziekolwiek. I nieważne gdzie, byle z nią. Nie ma znaczenia, że nie znacie się zbyt dobrze. Nie musisz nikogo słuchać, stać w miejscu i zastanawiać się, co z tego wyniknie. Musisz tylko wpaść w tę miłość i się zatopić bez reszty.”

Elżbieta Ceglarek kolejny raz napisała piękną bardzo życiową opowieść, w której nie brakuje problemów i emocji. Poznajemy tutaj Ewelinę, która studiuje hotelarstwo. To typ niezwykłej romantyczki, ale jest zbyt ufna i za bardzo naiwna. Ślepo zakochana w Norbercie nie zauważa, że ten przyprawia jej rogi i w ogóle jest zapatrzony w czubek własnego nosa. Kiedy przekazuje mu wiadomość o ciąży ten ją porzuca. Ewelina mimo swojej naiwności, to twarda kobieta, która z pomocą jej bliskich osób jakoś sobie radzi. Co prawda złamanego serca nie da się tak od razu poskładać.

Norbert to pragmatyk, student prawa, który uwielbia dobrze się bawić. Liczą się dla niego tylko jego przyjemności, nie zwraca uwagi na uczucia innych osób. Nie potrafi docenić Eweliny, która wskoczyłaby za nim w ogień, a kiedy ta go najbardziej potrzebuje to ją porzuca. Ma okropną matkę, której musi (a może i wcale nie musi) słuchać, inaczej ta nie daje mu żyć. Zdrada nie jest dla niego czymś okropnym pod warunkiem, że to on zdradza a nie sam jest zdradzanym.

„Patrzył na matkę i nie mógł zrozumieć, co ta kobieta z nim robiła. Był pacynką na jej dłoni, marionetką w jej rękach. I nie umiał jej niczego odmówić. Osaczała go i oplotła jak ośmiornica swymi mackami.”

Autorka przedstawia nam świat dwójki młodych ludzi, którzy w życiu mają całkowicie inne priorytety. Ona bierze wszystko na poważnie, On traktuje życie jak zabawę. Kto wyjdzie na tym lepiej? Czy można tworzyć związek, w którym tylko jedna strona tak naprawdę się stara? Czy można zmusić kogoś do miłości?

Nie warto bawić się uczuciami innych ludzi. Dotkliwie przekona się o tym nasz bohater Norbert. Każdy z nas ma przecież serce i uczucia, każdy z nas ma prawo cierpieć, kiedy jest skrzywdzony. Ale każdy z nas ma też prawo żyć po swojemu. Jest to oczywiście normalne, o ile po drodze nie rani się innych osób.

Elżbieta Ceglarek nakreśliła nam realne postacie. Nie są to osoby idealne, ale na świecie nie ma przecież ideałów, nawet jeśli czasem nam się wydaje inaczej. Każdy jest kowalem swojego losu i każdy musi brać odpowiedzialność za swoje czyny. Człowiek uczy się całe życie na własnych błędach i niewątpliwe jest to prawdą. Czasem jednak na ich naprawienie jest już za późno. Musimy pamiętać, że życie nie jest wieczną zabawą i trzeba wiedzieć, kiedy należy zwolnić tempo.

Historia naszych bohaterów pochłonęła mnie bez reszty. Autentyczne postacie, ludzkie problemy i przyjemny język autorki sprawiły, że na kilka godzin całkowicie przeniosłam się w świat Eweliny i Norberta. Norberta nie polubiłam, bo jak tu lubić takiego drania? Natomiast Ewelinę pomimo jej naiwności obdarzyłam sympatią. Zwłaszcza jej późniejsza przemiana zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Cieszyłam się, że w końcu wyzwoliła się spod skrzydeł Norberta.

„Nie ma miłości na siłę, ona nie tworzy się sama, muszą chcieć jej ludzie. Czasem, w taki sam sposób, jak przyszła, odchodzi. Trzeba potrafić ją poczuć i docenić, by zatrzymać. Jest jak ulotność ptasiego piórka, delikatnie łaskocze nasze najczulsze zmysły, a potem poprzez lekki dotyk przeradza się w spełnienie.”

„Tylko w Twoim lustrze” to niezwykle życiowa, wciągająca historia pokazująca nam, że miłość to dwoje ludzi wpatrzonych w siebie, a nie patrzących w przeciwnych kierunkach. To również historia pokazująca, że nawet jeśli ktoś nas zrani, mamy jeszcze szansę na odnalezienie własnego szczęścia gdzie indziej. Zachęcam do przeczytania.

Natalia jest zakochana po uszy w Norbercie, którego kocha całym sercem. On jednak nie docenia jej, bawiąc się nie tylko jej uczuciami, ale także innymi kobietami na boku. Do tego słucha swojej despotycznej matki na każdym kroku. Kiedy dowiaduje się o ciąży Eweliny wypiera się nie tylko jej ale także i własnego dziecka. Na szczęście Ewelina ma wsparcie w rodzinie i...